Eerste dag stage en weer wifi!!

20-02-2016
Ik heb weer eens prima uitgeslapen, wat opzich best fijn is. Daarna hebben we even lekker in de zon gelegen waarna iedereen zo rood als een kreeft toch maar had besloten om even uit de zon te gaan. Ik kwam hier nog verassend goed weg en ben nog altijd lekker donker-wit. Ik heb het niet zo op de zon merk ik, zeur al snel dat het te warm is en zoek na een minuut of 10 de schaduw alweer op.
Samen met mijn kreeftjes ben ik naar boven gegaan en nog geen 10 minuten later begon het ontzettend hard te rommelen buiten gevold door een gigantische klap. Het heeft zeker een halfuur gedondert, gebliksemt en geregend. Met als gevolg dat de bliksem is ingeslagen en onze router kapot heeft gemaakt. Tot zover het contact met thuis, de enige mogelijkheid is lekker ouderwets via een SMS wat behoorlijk duur kan zijn. Hoe lang het gaat duren weet ik niet maar het kan 3 weken duren en een nieuwe/laten maken kost 4000 rand (=235 euro)
Smiddags zijn we naar de winkel gegaan om even navraag te doen naar een prepaid kaartje met alleen data, helaas was alles hiervan uitverkocht en moeten we het maandag opnieuw proberen. Pfff, best vervelend dit allemaal.
We zijn de avond geīndigt na wat drankjes en kaartspelletjes.

21-02-2016
Uitgeroepen tot nationale huiswerkdag. Helaas nog steeds zonder internet.

22-02-2016
Yes!!! Het is eindelijk zover. Mijn eerste echte stagedag was eindelijk aangebroken. Na veel knuffels uitdelen zijn we lekker buiten gaan spelen. Daarna vroeg ivodia doe doe (word vaker doe doe genoemd) wie er nog niet mee naar de ramulotsi is geweest met haar. Aangezien ik er de hele week niet was, was ik een van de twee meiden die met haar mee mocht op huisbezoek. Hierbij dient ze medicijnen toe aan volwassenen en doet ze eventueel nog het nodige in huis te doen.
Eerst rijd ze met ons rond omdat ze ons het een en ander van de buurt wil laten zien. Meteen valt je van alles op, het doet me echt pijn als ik bedenk dat ik hier al die schatjes vanmiddag weer terug naar toe moet sturen.
Ook heeft de rammulotsi een heel vertekend beeld. Waar aan de ene kant best prima gebouwde stenen huisjes staan, staan aan de andere kant van de weg een klein golfplaten hutje. Ik heb me laten vertellen dat de overheid dat soort stenen huisjes bouwt en dat de mensen in het golfplaten huisje dus eigenlijk wachten pp zo’n stenen huisje, daar hoop ik dan maar op.

Na een tijdje rond gereden te hebben komen we aan bij het huis van haar patiënt. Ze vertelde dat dit een nieuwe patiënt van haar was en dat dit een soort kennismakingsgesprek is over welke aandoeningen de jonge vrouw heeft en welke zorg zij nodig heeft. Toen we binnenkwamen was er alleen een oude vrouw, ze lag in bed. Ze vertelde van alles in een streektaal waar voor mij geen touw aan vast te knopen is. Even later vertaal doe doe naar het engels voor ons: De vrouw voor wie we op bezoek kwamen is niet aanwezig. Ze is zaterdag naar het ziekenhuis gebracht omdat ze heel erg ziek was en is daar gisteren overleden.
Ik wist even niet wat ik moest zeggen, was totaal in shock. Deze vrouw is na een dag behandeling overleden. Haar aids is haar duidelijk te veel geworden.

Omdat doe doe ons toch graag een patiënt wilde laten zien zijn we nog even doorgereden naar een ander adres van haar. Daar aangekomen was er een jong meisje van een jaar of 17 die met haar baby in haar armen op bed lag.
Omdat dit meisje op zoek moest naar de zieke vrouw werd deze random baby nog even snel in mijn armen geduwt. Daar was de vrouw dan, ze was heel erg mager en zag er ontzettend slecht uit. Ze had tubercolose en aids, na even met haar te hebben gesproken was het alweer middagpauze.

Na de middag zijn we terug de rammulotsi in gegaan om wat cadeautjes van oud-studenten af te geven aan hun adoptiekinderen. Hij vroeg of we ook het huis wilde zien van kabaro. Dit is het kindje waar ik tot nu toe de meeste klik mee heb dus ik stemde direct in. Daar kwamen we aan in een slechter deel van de wijk. Ze woont in een klein golfplaten huisje waar zeker niet de behoeften zijn die nodig zijn voor haar, omdat zij moeite heeft met lopen loopt ze af en toe met een karretje omdat dit haar net de ondersteuning geeft die ze nodig heeft. Helaas past deze dus niet in haar huis omdat de deur niet breed genoeg is. Ook is het huis niet groot genoeg, er staat een bed wat ze met zijn 4en delen en ook is er een klein keukentje. Het huis is donker en er zijn geen ramen.
Voor mij was dit best heftig om te zien, dat mijn kleine schatje in deze slechte omstandigheden moet overleven.

Nu alweer zin in morgen, ik hou jullie op de hoogte!
Xxx Dominique